سعدی
برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید ابوعبدالله مشرف الدین مصلح شیرازی از شاعران توانمند قرن هفتم هجری است که بنا بر روایتی تخلص خود را از سعد بن ابی بکر بن سعد زنگی گرفته است. وی صاحب کلیاتی است که در برگیرنده گلستان به نثر و بوستان به نظم، پندنامه، قصاید فارسی، قصاید عربی، طیبات، بدایع، خواتیم، غزلیات، قطعات، مثنویات، رباعیات و طیبات می باشد.
در سخن وی غزل عاشقانه به والاترین حد لطافت و زیبایی رسیده است و لطیف ترین معانی در فصیح ترین الفاظ گرد آمده است. در حکمت و موعظه نیز سرآمد سخن سرایان پارسی است. نثر وی مزین، آراسته و فصیح بوده، چنان که وی را صاحب سبکی ویژه نموده که پس از وی مورد تقلید دیگران واقع شده است. به باور برخی، سبک شناسی زبان و ادبیات فارسی را می توان به دوران پیش از سعدی و پس از وی تقسیم نمود و بدین ترتیب می توان وی را مبدع مکتب ادبی شیراز دانست که پس از وی حافظ بدان استحکام بخشیده است. آثار وی به بیشتر زبان های دنیا ترجمه شده است. پس از در گذشتش او را در خانقاهش، سعدیه، به خاک سپردند.
آرامگاه سعدی در شمال شرقی شیراز و در دامنه کوه پهن دژ قرار دارد . ساختمان جدید آرامگاه سعدی که اقتباسی از کاخ چهل ستون اصفهان است ، با نگاهی به معماری جدید در سال 1331 به پایان رسید .
در این بنا ایوانی با ستون های چهارضلعی بلند از بتون مسلح با روکاری سنگ است که با تزئینات کاشی کاری در جلوی بقعه واقع شده و گنبد کاشی فیروزه بر فراز بقعه ، جلوه ای خاص دارد .مساحت محوطه سعدی بیش از ده هزار متر مربع است .از این میان زیر بنای ساختمان آرامگاه 261 متر مربع وسعت دارد و بقیه را باغ در بر می گیرد .در زیر محوطه چشمه آب زلالی موسوم به حوض ماهی روان است .
برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید